کد مطلب:28343 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
1689. امام علی علیه السلام: آن كه مخالفان را به صلاح آورد، به مقصود رسد.[2]. 1690. امام علی علیه السلام: كمال دوراندیشی، به صلاح كشاندن مخالفان و مدارا با دشمنان است.[3]. 1691. امام علی علیه السلام: به صلاح آوردن دشمنان با سخن نیك و رفتار زیبا، آسان تر است از رو در رو شدن با آنان و پیكار با آنان با درد و رنجِ نبرد.[4]. 1692. امام علی علیه السلام: نیكی كردن به بدكاران، دشمن را به صلاح كشانَد.[5]. 1693. امام علی علیه السلام: حكیمان، در روزگاران گذشته می گفتند: شایسته است كه رفت و آمد بر درِ خانه دیگران، برای ده انگیزه باشد: اوّلین آن، بر در خانه خدا برای انجام دادن مناسك و اهتمام به حقّ الهی و ادای واجبات او؛... نُهمی، بر در خانه دشمنان، كه با مدارا، غائله آنان فروكش كند و با نرمی و لطف و دید و بازدید، دشمنی آنان برطرف شود.[6]. 1694. امام علی علیه السلام: خودداری از آزار [ دیگران]، دل های دشمنان را به صلاح كشانَد.[7]. 1695. امام علی علیه السلام: با دشمنت مصافحه كن، گرچه ناخوش دارد؛ چرا كه آن، از چیزهایی است كه خداوند عز و جل بندگانش را بدان فرمان داده است، [ آن جا كه ]می فرماید: «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَكَ وَ بَیْنَهُ و عَدَ وَةٌ كَأَنَّهُ و وَلِیٌّ حَمِیمٌ وَ مَا یُلَقَّل-هَآ إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُواْ وَ مَا یُلَقَّل-هَآ إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِیمٍ؛[8]. بدی را به آنچه بهتر است، دفع كن. آن گاه كسی كه میان تو و میان او دشمنی است، گویی دوستی یكدل می گردد؛ و این [ خصلت ]را جز كسانی كه شكیبا بوده اند، نمی یابند، و آن را جز صاحب بهره ای بزرگ، نخواهد یافت».[9]. 1696. امام علی علیه السلام - در حكمت های منسوب به ایشان -: اگر دشمنت تظاهر به دوستی و یك رنگی با تو كرد، آن را با دوستی گرم بپذیر؛ چرا كه اگر این را ادامه دهد و بدان خو گیرد، دوستی اش خالص گردد.[10].
1688. امام علی علیه السلام: آن كه دشمنش را اصلاح كند، بر جمعیت خودْ افزوده است.[1].